ΠΑΙΔΙΚΉ
Η γιαγιά Παρασκευά έθεσε τον καλλιτέχνη πριν από το σχολείο. Με ένα χαλαρό μετρημένο βήμα, η γιαγιά του μελλοντικού καλλιτέχνη ορθόδοξων εικόνων την οδήγησε στον μοναδικό λειτουργικό ναό της πόλης: την Εκκλησία της Παρασκευής Παρασκευή. Και παρόλο που ήταν πολύ μακριά, η γιαγιά ήταν παλιά και το μικρό αγόρι ήταν κουρασμένο, περπατούσαν μόνο, γιατί "ο Κύριος τους έδωσε πόδια", όπως θυμάται τώρα ο Βλαντιμίρ.
Στο σχολείο, ο Βλαντιμίρ προσελκύθηκε από τις" ρομαντικές " επιστήμες: Ιστορία, Γεωγραφία, Γεωλογία και εφαρμοσμένες επιστήμες: εργασία, σχέδιο. Αν και ο μελλοντικός καλλιτέχνης δεν ήταν ικανοποιημένος με τη στενή εξειδίκευση των κοντινών κολλεγίων, επέλεξε τη βιομηχανική μετά το σχολείο, όπου ενδιαφερόταν περισσότερο για επιστήμες που σχετίζονται με την τεχνολογία, όπως η επιστήμη των υλικών ή το copromat.
Αφού ολοκλήρωσε ένα 2ετές μάθημα μηχανικής, ο Βλαντιμίρ πήγε στο στρατιωτικό εργοστάσιο της Κομέτα, όπου κατέκτησε την εργασία με το υλικό. Οι γνώσεις που αποκτήθηκαν στο κολέγιο και στο εργοστάσιο βοήθησαν πολύ τον καλλιτέχνη στην αρχή της εργασίας με πέτρα, όταν έπρεπε να χρησιμοποιήσει αυτοσχέδια υλικά στην επεξεργασία πέτρας.
ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΗΣ
Η στρατιωτική του θητεία πραγματοποιήθηκε στο βορρά, στη χερσόνησο Κόλα, όπου ο καλλιτέχνης βρήκε τη μικρή του πατρίδα. Πέρασε το τελευταίο του έτος υπηρεσίας ως γραφίστας στο σπίτι των αξιωματικών. Αφού επέστρεψε στο εργοστάσιο του, ο Βλαντιμίρ μετακόμισε επίσης στη θέση ενός γραφίστα. Και για τον εαυτό του, για την ψυχή, άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Γνώρισα άλλους καλλιτέχνες nugget: εκείνη την εποχή, υπήρχε μια σειρά σεμιναρίων για πρωτότυπους καλλιτέχνες, στους οποίους καλλιτέχνες συγκεντρώνονταν ετησίως στην περιοχή για σεμινάρια. Ο επιμελητής του Βλαντιμίρ ήταν ο δάσκαλος της Μόσχας Ν. Μ. Ροτάνοφ, ο οποίος ενστάλαξε στους μελλοντικούς καλλιτέχνες μια γεύση για την τέχνη, απαλά και απαλά, χωρίς να επηρεάζει ούτε τη φιλοσοφία ούτε την ψυχολογία, τους δίδαξε σύνθεση και καλλιτεχνική τεχνική.
ΧΑΜΈΝΕΣ ΠΑΡΑΔΌΣΕΙΣ
«Για να κάνετε το έργο διεξοδικά, αριστοτεχνικά, πλήρως, φυσικά, πρέπει να μελετήσετε και να εμβαθύνετε στην πνευματική πλευρά αυτού που κάνετε. Απαιτείται βάθος. Πλήρης κατανόηση »
Η περιοχή του Βλαντιμίρ είναι πλούσια σε σχιστόλιθο, μαρμαρυγία και χαλαζίτη. Ο συγκρατημένος αλλά βαθύς συνδυασμός χρωμάτων τους: από πρασινωπό-μπλε έως μαύρο, με αφρώδεις λάμψεις στο εσωτερικό, προσέλκυσε την προσοχή του καλλιτέχνη και στη συνέχεια ήρθε μια ανάμνηση από την παιδική ηλικία και τη νεολαία για την πέτρινη τέχνη του αρχαίου Νόβγκοροντ, την οποία έμαθε ο Βλαντιμίρ μέσω μουσείων. Τα χαρακτηριστικά των λεπτών πλαστικών, ο όγκος, η κλίμακα, το βάθος και το πιο σημαντικό, η σημασία και η πνευματική φόρτιση που είχαν αυτά τα αντικείμενα τέχνης για τους Νοβγκορόντιους γοήτευαν τον καλλιτέχνη.
Σε ένα από τα σεμινάρια, ο Βλαντιμίρ Μιχαήλ βρήκε μια πέτρα και, γοητευμένος από τα ωραία πλαστικά του αρχαίου Νόβγκοροντ, ενσωμάτωσε τις ιδέες του, που αποκτήθηκαν σε μουσεία και φυλλάδια, σε ένα σταυρό. .
Έτσι, η σχεδόν χαμένη αρχαία τεχνική κοπής πέτρας αναβίωσε στα έργα ενός σύγχρονου συγγραφέα. Έχοντας στη διάθεσή του τα ίδια εργαλεία με τους αρχαίους τεχνίτες, ο Βλαντιμίρ άρχισε να κυριαρχεί σε μια τόσο περίπλοκη τεχνική επεξεργασίας πέτρας. Και μόνο 20 χρόνια αργότερα, ο Βλαντιμίρ πρόσθεσε πιο σύγχρονα εργαλεία στο οπλοστάσιό του. .
«ΤΟ ΨΩΜΊ ΘΑ ΦΤΙΑΧΤΕΊ ΑΠΌ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΠΈΤΡΕΣ. »
Η δημιουργία του πρώτου Σταυρού του Βλαντιμίρ συνέπεσε με τη γέννηση του πρωτότοκου γιου του Ντένις. Τώρα ο Βλαντιμίρ θυμάται ότι η πρώτη πέτρα φαινόταν να ταιριάζει στο χέρι του.
Ο Βλαντιμίρ Μιχαΐλοφ πέρασε 25 χρόνια δουλεύοντας στο εργοστάσιο και μετά την ολοκλήρωση της συνταξιοδότησής του, ασχολήθηκε πλήρως με την εφαρμοσμένη τέχνη. Στην αρχή, αυτή η δραστηριότητα ήταν πάθος για τον Βλαντιμίρ, αλλά με την πάροδο του χρόνου άρχισε να αποδίδει καρπούς. Το 1983, όταν ο Βλαντιμίρ έκανε τον πρώτο του Σταυρό, ήταν δύσκολο να κερδίσει χρήματα στην παραγωγή και το καλλιτεχνικό χόμπι ήταν μια σοβαρή βοήθεια για την αναδυόμενη οικογένεια. Σταδιακά, αυτό που δημιούργησε ο Βλαντιμίρ εξαπλώθηκε μεταξύ φίλων και συγγενών και το φάσμα των παραγγελιών επεκτάθηκε. Έτσι είναι τα λόγια από το ευαγγέλιο που βυθίστηκαν στην καρδιά του Βλαντιμίρ: "από αυτές τις πέτρες θα υπάρχει ψωμί".
Η εργασία με μια πέτρα δεν επιτρέπει περιπέτειες και απαιτεί πολύ χρόνο. Από την άγρια πέτρα μέχρι το τελευταίο γαρύφαλλο στο κουτί που περιείχε τη δημιουργία, έγιναν από τα χέρια του καλλιτέχνη.
ΘΡΗΣΚΕΊΑ
Καθώς ο καλλιτέχνης εμβαθύνει όλο και περισσότερο στην τεχνική, βυθίστηκε επίσης στην πνευματική ουσία των αντικειμένων που δημιούργησε, στην πνευματική κατανόηση του τι έκανε. .
Πρέπει να υπάρχει συνέπεια και ακεραιότητα στο έργο, πιστεύει ο Βλαντιμίρ. Η ενότητα της ύλης και του Πνεύματος: για να κάνετε το έργο διεξοδικά, αριστοτεχνικά, πλήρως, φυσικά πρέπει να μελετήσετε και να εμβαθύνετε στην πνευματική πλευρά αυτού που κάνετε. Απαιτείται βάθος. Πλήρης κατανόηση.
ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ
Ο Βλαντιμίρ μεγαλώνει έναν γιο και δύο κόρες. Ο Βλαντιμίρ συνδέει το σχηματισμό οποιασδήποτε προσωπικότητας με την εμφάνιση μιας οικογένειας και την ανατροφή των παιδιών - στην ευθύνη και τις υποχρεώσεις που ένα άτομο αρχίζει να αισθάνεται.
ΑΝΑΓΝΏΡΙΣΗ
Μεταξύ των πελατών και των αγοραστών των έργων του καλλιτέχνη είναι οι επισκοπές του Νόβγκοροντ και της Αγίας Πετρούπολης, οι κληρικοί της Μόσχας. Πριν από πολλά χρόνια, ο Βλαντιμίρ έλαβε την ευλογία του τότε Μητροπολίτη της μητρόπολης του Λένινγκραντ, Πατριάρχη Αλεξίου Β της Μόσχας και όλης της Ρωσίας.
Τα έργα του Βλαντιμίρ φυλάσσονται σε εκκλησίες και ιδιωτικές συλλογές στη Ρωσία και στο εξωτερικό.
Το 2015, ο Βλαντιμίρ Μιχαήλ συναντήθηκε με τον ενεργό Πατριάρχη Κύριλλο, ο οποίος ευλόγησε τον καλλιτέχνη για το περαιτέρω έργο του.
ΚΟΣΜΉΜΑΤΑ. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΆ ΙΕΡΆ
Ο χρυσός και το ασήμι, παραδοσιακά υλικά για Ορθόδοξα σύμβολα, καθιστούν δυνατή τη δημιουργία ενός οικογενειακού ιερού, τη μεταφορά του από γενιά σε γενιά και το μέταλλο επιτρέπει στον καλλιτέχνη να επιτύχει μια μοναδική και λεπτή επεξεργασία των λεπτομερειών των εικόνων.
«Κάτι θα διαρκέσει τη ζωή του, θα ξεφλουδίσει, θα φθαρεί και θα παραμείνει, ίσως, μόνο μια μνήμη σε μια χούφτα, αλλά αυτό που υπάρχει στο μέταλλο θα φέρει μια χρέωση για πολλά, πολλά χρόνια. Και θα περάσει από γενιά σε γενιά. Και ένα κειμήλιο, ή προγονικό ιερό, είναι υπέροχο: φυσικά, το να φοράς τον Σταυρό που φορούσε ο προπάππους σου σε υποχρεώνει να είσαι άξιος. », - σκέφτεται ο καλλιτέχνης.
Από το 2004, ο Vladimir Mikhailov δημιουργεί μια συλλογή πολύτιμων μετάλλων. Υπάρχουν τώρα περισσότερα από 400 κοσμήματα στη συλλογή, συμπεριλαμβανομένων εικόνων από τις πιο σεβαστές θαυματουργές εικόνες στη Ρωσία: η Καζάν Μητέρα του Θεού, η Ιβερόν μητέρα του Θεού, η Τιχβίν μητέρα του Θεού και εικόνες των Αγίων Νικολάου, Παντελεήμονα, Σέργιος του Ραντονέζ, Σεραφείμ του Σαρόφ, Ιωάννης της Κρονστάνδης, καθώς και μοναδικά σύνθετα μεγάλα έργα από χρυσό: Η Χριστουγεννιάτικη πτυχή "η γέννηση του Χριστού", η Πασχαλινή εικόνα "Ο Μυστικός Δείπνος", η επιτραπέζια εικόνα του Αγίου Ανδρέα του πρώτου, το μικρότερο ημερολόγιο των Ορθοδόξων δωδεκαήμερες διακοπές στη Ρωσία, μια τρισδιάστατη πασχαλινή πτυσσόμενη εικόνα μεγέθους αυγού περιστεριού, που συμβολίζει τις γραμμές της Αγίας Γραφής: "το Πνεύμα κατέβηκε με τη μορφή περιστεριού".